Glooiend Limburgs landschap

Gelegen aan de voet van de Kollenberg, maakt de ligging van de REAKIRA academie en het verblijf in het Sephs Hotel de ideale uitvalsbasis om te genieten van het prachtige glooiende landschap. Ideaal voor rustgevende wandelingen en om te fietsen of gewoon de rust te ervaren van het buitenzijn.

Onze academie is gevestigd in het voormalige klooster Watersley en ligt aan de rand van het mooie natuurgebied “de Kollenberg”. In het lied ‘’Dae sjtille auwe zandwaeg’’ van de in Sittard geboren en getogen zoon Toon Hermans, drukt misschien wel het beste de verbondenheid uit die de stad door de eeuwen heen met de Kollenberg heeft. Het is een bijzonder gebied, dat bol staat van historie, religie en cultuur.

Men treft er monumentale hoeven en tal van geloofsuitingen aan, zoals de meer dan drie eeuwen oude St. Rosakapel, eveneens doel van de even oude gelijknamige jaarlijkse processie. In de kapel werden ook inwijdingsrituelen en de lichtelijk lugubere eed op de dode hand door de Bokkenrijders gehouden. Gelukkig worden er tegenwoordig wat meer vriendelijke activiteiten georganiseerd als: Maske begraven, Kindervakantiewerk, Zeepkistenrace en recent ook de NK wielrennen.

Daarnaast, en misschien wel vooral, is de Kollenberg een prachtig wandel- en natuurgebied. Door zijn unieke ligging bereikt men vanuit het drukke stadscentrum binnen 10 minuten een oase van rust, met prachtige holle wegen en vergezichten tot diep in België en Duitsland. Jaarlijks trekken velen wandelaars van het Pieterpad over de Kollenberg en worden aangenaam verrast over de schoonheid ervan. Geniet en ontdek de helende en inspirerende werking van dit stukje natuur tijdens je verblijf bij REAKIRA.

Geschiedenis

Watersley wordt al vermeld in archieven uit de 16e eeuw en verwijst naar de nabijgelegen hoeve Watersleyhof. De naam "-sley" betekent waarschijnlijk "verzamelplaats van water," passend bij de ligging aan de voet van de Kollenberg. Het oudste deel van het huidige gebouw dateert uit 1752, toen het werd gebouwd als jachtslot voor de adellijke familie Loyens-Delhougne. In 1876 betrokken franciscanen het gebouw en breidden het fors uit in 1897. Na hun vertrek in 1967 werd het complex een zorgcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking en werd het beschermd als rijksmonument.